Məhəmməd Füzuli

"Qəzəl"

Məni candan usandırdı, cəfadan yar usanmazmı?

Fələklər yandı ahimdən, muradım şəmi yanmazmı?

Qamu bimarinə¹ canan, dəvayi-dərd edər ehsan,

Neçün qılmaz mənə dərman, məni bimar sanmazmı?

Qəmim pünhan²tutardım mən, dedilər yarə qıl rövşən³,

Desəm ol bivəfa bilmən, inanarmı, inanmazmı?

Şəbi-hicran⁴ yanar canım, tökər qan çeşmi-giryanım⁵,

Oyadar xəlqi əfğanım, qara bəxtim oyanmazmı?

Güli-rüxsarinə⁶ qarşu gözümdən qanlı axar su,

Həbibim, fəsli-güldür bu, axar sular bulanmazmı?

Deyildim mən sənə mail, sən etdin əqlimi zail⁷,

Mənə tən eyləyən qafıl, səni görcək utanmazmı?

Füzuli rindü şeydadır⁸, həmişə xəlqə rüsvadır,

Sorun kim, bu nə sevdadır, bu sevdadən usanmazmı?

__________________________________________

1. Bimar -dərd

2. Pünhan -gizli

3. Rövşən -aydın,aşkar. İşıqlı

4. Şəbi -hicran -ayrılıq gecəsi.

5. Çeşmi -giryan - ağlar göz

6. Rüxsar -yanaq, sifət

7. Zail -yox olan, gözdən itən, batan, müvəqqəti, fani.

8. Rindü -şeyda - dəlicəsinə vurğun rind (gününü eyş -işrətdə

| Mahnının videosu |